Seminaria tematyczne SPP

Jedną z form działalności Stowarzyszenia Parlamentarzystów Polskich jest organizowanie seminariów tematycznych poświęconych aktualnym problemom społecznym, politycznym i gospodarczym. A oto krótka informacja o seminariach zorganizowanych dotychczas przez SPP.

Seminarium „Wyzwania demokracji w dobie globalizacji”

W dniu 26 listopada odbyło się seminarium SPP „Wyzwania demokracji w dobie
globalizacji”. Przewodniczył – marszałek SPP, prof. Jerzy Jaskiernia. Przedyskutowano projekt deklaracji Europejskiego Stowarzyszenia Byłych Parlamentarzystów (FP-AP) pt. „Wyzwania demokracji w dobie globalizacji”, przygotowanej przecz sprawozdawcę, członka delegacji francuskiej w FP-AP, p. Jean-Pierre Faurré. Zgłoszono szereg propozycji
i projektów poprawek. Postanowiono, że zostaną one rozpatrzone przez Zarząd Główny SPP na posiedzeniu w dniu 7 grudnia 2013 i przekazane do Sekretariatu FP-AP w Brukseli.

Seminarium „Wspólna polityka bezpieczeństwa Unii Europejskiej a polityka obronna RP”

Otwarcia seminarium, które odbyło się 5 grudnia 2013 r.  dokonał prof. Jerzy Jaskiernia, marszałek Stowarzyszenia Parlamentarzystów Polskich. Słowa powitalne wygłosili: pos. Jerzy Wenderlich, wicemarszałek Sejmu RP oraz prof. Stefan Niesiołowski, przewodniczący Komisji Obrony Narodowej Sejmu RP. – Panel dyskusyjny: gen. bryg. Zdzisław Antczak, szef Zarządu Planowania Strategicznego WP; prof. Genowefa Grabowska, Stowarzyszenie Parlamentarzystów Polskich; Marcin Kaźmierski, dyrektor Departamentu Polityki Bezpieczeństwa Międzynarodowego MON; pos. Zbyszek Zaborowski, Komisja Obrony Narodowej Sejmu RP. Raport z Amerykańsko-Polskiej Konferencji Nauki i Technologii w Waszyngtonie – przedstawiciele Instytutu Lotnictwa – dyr. Leszek Loroch i Jerzy Osypowicz. Następnie odbyła się dyskusja, po czym do zgłoszonych uwag i pytań odnieśli się uczestnicy panelu.

Seminarium „Wyzwania przemysłu obronnego”

Seminarium miało miejsce 3 kwietnia 2014 r. Otwarcia dokonał prof. dr hab. Jerzy JASKIERNIA, marszałek Stowarzyszenia Parlamentarzystów Polskich. Słowo wstępne wygłosił prof. dr hab. Stefan NIESIOŁOWSKI, przewodniczący Komisji Obrony Narodowej Sejmu RP. W panel dyskusyjnym wystąpili: płk dr Robert K. ŁUKAWSKI, Szef Oddziału Nadzoru nad Badaniami i Rozwojem Technologii Obronnych, Inspektorat Implementacji Innowacyjnych Technologii Obronnych MON; prof. dr hab. Leszek MOCZULSKI, Stowarzyszenie Parlamentarzystów Polskich; prezes Jerzy Osypowicz, doradca dyrektora Instytutu Lotnictwa w Warszawie; prezes Piotr WOJCIECHOWSKI, WB Electronics; pos. Stanisław WZIĄTEK, wiceprzewodniczący Komisji Obrony Narodowej Sejmu RP. Następnie odbyła się dyskusja.

Seminarium „Parlamentarzyści Polscy – status aktualnych i byłych parlamentarzystów”

Seminarium, które odbyło się 25 czerwca 2015 r. przewodniczył marszałek SPP, J. Jaskiernia. Referat wprowadzający „Parlamentarzyści Polscy – status aktualnych i byłych parlamentarzystów” przedstawił wicemarszałek SPP, Tadeusz Gawin. Stanowił on podstawę do interesującej dyskusji. W dyskusji głos zabrali m.in. przewodniczący Komisji Regulaminowej i Spraw Poselskich Sejmu RP, pos. Maciej Mroczek oraz wiceprzewodniczący Komisji Innowacyjności i Nowoczesnej Technologii Sejmu RP, pos. Wincenty Elsner.

W wyniku Seminarium wypracowano szereg wniosków.

– Wynagrodzenia oraz inne dodatki dla parlamentarzystów polskich są żenujące na tle parlamentarzystów innych krajów oraz wynagrodzeń w kraju. Parlamentarzyście polskiemu nie zalicza się czasu pracy w parlamencie do emerytury w przypadku nie korzystania z mandatu zawodowego a pracującego na etacie wykładowcy akademickiego. Taka sytuacja jest krzywdząca dla ludzi poświęcającej się pracy parlamentarnej i nauce.

– Zagubienie, kradzież lub zniszczenie legitymacji poselskiej nie może być przeszkodą dla byłego parlamentarzysty wejścia do budynków parlamentarnych. Tak jak jest to przy utracie innych dokumentów winien być wydawany wtórnik.

– Wszyscy parlamentarzyści po wybraniu do Sejmu , czy Senatu winni być na statusie parlamentarzysty zawodowego. Należy rozważyć możliwość łączenia pracy w parlamencie z pracą na uczelni. Wynagrodzenia parlamentarzystów winny być związane ze średnią płacą w naszym kraju. Aby pozyskać do parlamentu ludzi z dużą wiedzą i doświadczeniem ich płaca winna kształtować się na maksymalnym poziomie płacy członków zarządów spółek określonych „ ustawą kominową”.

– Parlamentarzyści po skończonej kadencji mają formalnie zagwarantowane prawo do powrotu na poprzednie lub równorzędne miejsce pracy. W momencie tworzenie tego zapisu nie przewidziano, iż w procesach rozwojowych przedsiębiorstwa (spółki) tworzą się dzielą oraz likwidują. W takich przypadkach z dużym prawdopodobieństwem można przyjąć tezę iż część parlamentarzystów nie ma gdzie wracać po zakończeniu swojej misji w parlamencie. Mając powyższe na uwadze należy przyjąć rozwiązania stosowane w innych krajach tzw. dodatków przejściowych, np. „świadczenie adaptacyjne” które:

a) byłyby wypłacane po zakończeniu pracy parlamentarnej przez okres co najmniej dwóch lat aż do podjęcia pracy zarobkowej, oraz do trzech lat wyrównywałyby różnice między zarobkami a wynagrodzeniem parlamentarnym. Wysokość tego dodatku winna być na poziomie uposażenia parlamentarzysty;

b) w przypadku zakończenia pracy w parlamencie i osiągnięcia wieku 62 lata , parlamentarzyście wypłacany byłby dodatek do czasu uzyskania prawa do emerytury. Parlamentarzysta , doceniając jego pracę winien po przejścia na emeryturę otrzymywać „świadczenie emerytalne” związane z uposażeniem parlamentarzysty. Za pełnienie mandatu parlamentarnego przez okres krótszy niż wynosi kadencja świadczenie to winno wynosić 10% uposażenia parlamentarzysty . Po ukończeniu kadencji w parlamencie świadczenie parlamentarne wino wynosić 14% i wzrastać z ilością kadencji, po 2,5% za każdą kadencję, nie więcej niż do 26,5%.

Należy rozważyć także zmiany w odprawach uzyskiwane przez parlamentarzystów po zakończenia pracy w parlamencie. Krzywdzącym jest iż po ciągłej pracy w parlamencie przez kilka kadencji, parlamentarzysta otrzymuje taką sama odprawę jak parlamentarzysta jednej kadencji. Wysokość odpraw w naszym kraju są także jednymi z najmniejszych w porównaniu do odpraw uzyskiwanych przez członków zarządów spółek w kraju oraz parlamentarzystów innych krajów.